باز هم سلام .
امروز روز خیلی خوبی بود .
از صبح تا همین الان که دارم این مطلب رو مینویسم با آویسا هستم . فردا امتحان ریاضی داریم ، آمده به خانه ما تا باهم کار کنیم.
وبلاگم رو بهش نشون دادم ، خیلی خوشش اومد ولی از تعداد نظراتم ناراضی بود .
تو مدرسه کلی گفتیم و خندیدیم . مامانش اجازه داد بیاد پیشم . ما هم با خواهرم کلی ریاضی کار کردیم .
جفتمون خوب یاد گرفتیم ، آماده آماده ایم.
بعد با هم کتاب زبانمان را حل کردیم .
الان هم دارد سر من بیچاره قر قر میکند که چرا دارم مطلب مینویسم ، او دوست دارد عکس هایم را ببیند، اما من دوست دارم الان مطلب بنویسم .
نوشتن را دوست دارم.
با اینکه دارد مطالبم را مو به مو میخواند باز هم قر میزند .
با اون چشمای سبزش هی زل میزنه به من و قر میزنه.
خدایـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
نجاتم بده. :(
خوشبختانه قر زدن را تمام کرد.
اما شروع کرد به خاطره تعریف کردن.
آویسا: عـــــــــــــه بسه دیگه لطفا.
بعدش هم هر هر خندید.
آویسا :هههههههههههههههههههههه
من گفتم: هههههه وووو
آویسا : هههههههههههههههههه اند
فعلا بای بای ......................
:)
